Tradycje wielkanocne i bożonarodzeniowe nabrały w średniowieczu chrześcijańskiego wymiaru. Symbolem Wielkanocy było jajko, które oznaczało początek życia. Tradycja Śmigusa – Dyngusa również wywodzi się ze średniowiecza.  Dyngusowanie znane było jako stary sposób wymuszania datków w okresie wielkanocnym (najczęściej w postaci jaj) pod groźbą przymusowej 

Latem ludzie kąpali się w rzekach i jeziorach. Zimą w łaźniach publicznych. Wanny w łaźniach były z drewna, miedzi lub mosiądzu. Często podgrzewano wodą poprzez wkładanie do wanny rozgrzanych kamieni i wlewanie na nie wody.

W średniowieczu czyhało na ludzi wiele niebezpieczeństw. Jednym z nich były częste pożary lasów latem. Dlatego gminy były odpowiedzialne za stworzenie ochrony przed pożarami. Straże nocne wypatrywały ognia. Za zwalczanie pożarów odpowiadał cech. Powstała pierwsza straż zawodowa.

Życie chłopów na wsi było uzależnione od pory roku i od przypadających prac na roli. Pola musiały być zaorane, potem należało posiać i wymłócić. W średniowieczu budowano pierwsze młyny. Wiosną wypasano i strzyżono owce.

Zimą w roku 1303 I 1313 zamarzło Morze Bałtyckie. Było wykorzystane do wędrówek, handlu i rozrywki.

W klasztorach jedzono tylko raz dziennie.

Poza tym zakonnicy przepisywali skrypty i księgi.